|
สารบัญ:
|
ปกหน้า ปกหลัง ลัทธิของเพื่อน ตอน ลัทธิศาสนาของจีน[เสฐียรโกเศศ][นาคะประทีป] คำนำ นางสาวอร่าม สุนทรวร -ชาตะ 15 พฤศจิกายน 2451 -มรณะ 11 กรกฎาคม 2474 คำนำ (ในการพิมพ์ใหม่) สารบัญ ซัมก่า แปลว่าคำสั่งสอนทั้งสาม ศาสนาขงจื๊อ -คำเฉลยของขงจื๊อบทหนึ่ง จี การเซ่นนี้มีสองอย่าง เทียน แปลว่าฟ้า ตี่ (เทพผู้เป็นใหญ่หรือพระเจ้า) หรือเสี้ยงตี่ (อดิเทพ) ทีตี้ ฟ้าและดิน จี้โจ๊ ทักษิณาแก่บรรพบุรุษ Ancestor Worship เกซิ้น (ป้ายวิญญาณในสกุล) ลัทธิเต๋า -เต้าหยิน เต้าสือ -เล่าจื๊อผู้ต้นลัทธิเต๋า -มรณัสสติอันน่าฟัง -การปฏิบัติในลัทธิเต๋า -มหามาตา คือธรรมชาติผู้ให้กำเหนิด -วิธีปกครองตามแบบเต๋า -ความเห็นขงจื๊อ -เต้าเตกเกง คัมภีร์ของเต๋า -ขงจื๊อกับเล่าจื๊อพบกัน -เล่าจื๊อผู้ต้นลัทธิเต๋าพบกับขงจื๊อ -สามสิ่งที่เล่าจื๊อถนอมนัก -สุภาษิตเล่าจื๊อบางบท -ลัทธิเต๋าสมัยราชวงศ์ฮั่น -ซัมเชง (ไตรสุทธ) -ซัมหงวน (ไตรมูล) -กวนตี -อโปถีโอสิส (Apotheosis) พุทธศาสนามหายาน -ตำนานภายนอกลัทธิ ในราชวงศ์ฮั่น -แปะม้าซือ วัดม้าขาว ตำนาน -กาศยปมาตงค์ เจียโม่เตง -สุวรรณประภาสสูตร (กิมกวางเม่งเก่งหรือกิมกวางมงกิน) -โคภรณ์ ซีฮวบลั้น -ผู้แปลคัมภีร์พระพุทธศาสนาสู่ภาษาจีนเป็นประถม -ซี้จับยี่เจียงเกง สูตร 42 ภาค -บรรพชิตในลัทธิเต๋าทำการขัดขวาง -ธรรมานนท์ (โคภรณ์) -รัศมีพระพุทธเจ้าห้าสี (ไม่ใช่ฉัพพรรณ) -พระพุทธศาสนาในสมัยราชวงศ์อ้าวจิว -พระพุทธศาสนาในสมัยราชวงศ์เหลีอง (เรื่องน่ำซ้อง) -โพธิธรรมเถระ พู่โธ้ตับโม้ (ปู้ตีต้าโม้ = โพธิธัมโม) -รูปโพธิธรรมเถระ -หลวงจีนเหี้ยนจัง -พระเจ้าถังไถจง -ไซเซียกี่ -พระเจ้าหรรษวรรธนะ -เฮ่งเอี๋ยนแชะ ราชทูตจีน -พระเจ้าหุบีไลข่าน (ฮุดปิดเลียดในเรื่องเม่งเฉียว) -ในสมัยราชวงศ์เหม็ง -พระเจ้าจูฮ่องบู๊ -หลวงจีนนิกายมีครอบครัวได้ -หับลีม้า พระลามะนิกายเริ่มทำกงเต๊ก -ไต้ป่อฮวบอ้วงไซทีไต้เซียนจือไล่ฮุด -พระพุทธศาสนาในราชวงศ์เชง -ตำนานภายในลัทธิ -อัศวโฆษ (ม้าเม้ง) -นาคารชุน (เล่งซิว หรือ ลุ่งซู) -วสุพันธุ (ซีชิน) -ปารศวะ -ต้นคิดให้มีดนตรีขึ้นในลัทธิพิธี -คัมภีร์ศรัทโธตบาท (ซีซ่นล้น) -พระภิกษุชื่อ ปรมารถ (จินตี) -พระอมิตาภะ (โอนิโทฮุด=อมิโตพุทธ์) -พระอวโลกิเตศวร หรือกวนอิม -มหาเถระสืบต่อในพระพุทธศาสนา -ก๊กซือ หรือมหาราชครู -พระมหาสถามะปราปต์ โพธิสัตว์ (ไต้ซีจู๊) -พระประธานในวิหารจีน -นิกายเชงโท้ -ฮุยเอี๊ยง (ฮุยเย่น) คณาจารย์ชาติจีน -ภิกษุ อันสิเกา -คัมภีร์อามิตายุรวยูหสูตร บ้อเนี้ย (เหลียง) ซิวเกง -ภาษาฮู้ -ภิกษุกุมารชีพ (จี้โมโลจั๊บ) -''พระพุทธเจ้า'' ตามความหมายของมหายานจีน -พระไซฮวงยูไล้ฮุด (พระตถาคตพุทธ์แห่งแดนตะวันตก หรือสุขาวดี) -พระยู่ไล้ (พระผู้มา แล้วอย่างนั้น-ตถาคต) -จินหยู (พระผู้มีทิพยลักษณะอันแท้) -ตรีกาย = ฮวบซิน (ฟาเชน), ปอซิน, ฮ้วย (ฮั่ว) ซิน -เหตุที่เรียกพระนามว่า เซกเกียหมอนี้ ฮุด (ศากยมุนีพุทธ์) -ชาติศัก -พระอมิตาภะ -"น่ำบู โอนี โท่ฮุด" (นโม อมิโตพุทธ์) -ไซฮวง คิดลอกซีไก่ -หลวงจีนลือชื่อ 4 องค์ -โยคาจาร (เซียนจง) จานจุ้ง-ฌานนิกาย -หลวงจีนตี๋ไค (จี๊ไอ) ตั้งนิกาย เทียนไถ่จ๊ง -หลักของหลวงจีนตี๋ไค -หมวดธรรมห้ายุค -ฮั่วเงียมเกง (ฮั่วเย่นกิง = พุทธาวตํสก มหาไวบูลยสูตร) -โพ่โธ้ซวดโต (โพธิสัตโต) พู่สะ -ไต้ปันโค้เกง (ต้าปันโยกิง-มหาปรัชญาปารมิตาสูตร) -ฮวบฮั่วเกง-สัทธรรมปุณฑริกสูตร -เนียปันเกง (นิพพานสูตร) -คัมภีร์ของนิกายเชงโท้ -ฮวงเกง -พุทธศาสนิกญี่ปุ่น พิธีเซ่นวิญญาณสู่สุคติ -สงสารวรรตมี 6 ภูมิ -สวรรค์เทาลี้เทียน -ตี้เซก (สักกะ คือพระอินทร์) -ซัมไก่ สามภพ -โอซิวโล่ (อสุโร) -อบายภูมิทั้งสาม -ศาลนรก 10 ศาล -สุภาบดีนรก ชื่อตั้งงัก -บดีรอง ชื่อเงี่ยมหลอ (ยัมโส่=ยมราช) วิธีปกครองในนรก ต้นเหตุทำบุญ 7 วัน 50 วัน 100 วัน จ้าวผี นรกย่อย เง็กและ เชาติ่งเกงสี - ปูมปฏิทินทิพย์ของเง็กเซียงฮ่องเต้ ภาพบดี แขวนไว้ในพิธีกงเต๊ก หมวก 5 แฉก ลักษณะโพธิสัตว์ พระกษิติครรภโพธิสัตว์ (ตี้จัง อ๊วงพู่สะ หรือพระมาลัย) พระมาลัย ไม้เท้า ขักขระ บริกขาร 18 อย่าง บารมี 6 ของพระโพธิสัตว์ พระปัจเจกโพธิในพระพุทธศาสนา วิธีศาลในนรก -กระจกส่องบาป -เจ้าหน้าหนี้ 4 ประการ -เม่งโพ้ (จ้าวแม่แซ่เหม็ง) -น้ำยาเบ็ญจรส -อักษรจารึก วันประสูติของพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ วันเซ่งเต๋า (สำเร็จมรรคผล) วันประสูติและตรัสรู้หาใช่วันเดียวกันไม่ เชิญจ้าวขึ้นสวรรค์ก่อนตรุษจีน สามยุค ไมโล่ฮุด (ศรีอารยไมเตรย) พิธีอุททิศส่วนบุญให้แก่วิญญาณ อโมฆวัชระ (ปุกงกิมกิ่ง) วัชรโพธิ (กิมกึงจี) พิธียู่ลั่นพุ้นฮวย (ยู่ลั่นพุ้น=อุลลัมพน) โมโอหมักเกี้ยนเหลียน (หมักเหลียน=โมค-ลาน) มารดาหมักเหลียนตกนรก โท่จ้งแซอ้วยลีโคไฮ้ เต้าเตี้ย หรือเต้าฉ่าง พิธีกุ๊ยจี (เฏ่นผี ชิดว่วยปั่ว) ในพิธีทางลัทธิมีการลอยกะทงด้วย พิธีจุ๊ยแลกเต้าเตีย
|
